Każdego, kto zajrzał tu z nadzieją, że być może nowa notka jest nowym rozdziałem - przepraszam. Słowo "przepraszam" muszę powtórzyć jeszcze wielokrotnie - za milczenie, za brak jakiejkolwiek namiastki dalszego ciągu opowiadania, za pewną nieodpowiedzialność... długo by wymieniać.
Jednak jeśli ktoś tu jeszcze zagląda, to powiem tyle - siły wyższe opowiedziały się za moim blogowaniem, więc najogólniej rzecz ujmując: wracam.
Nie podejmę się określenia konkretnej daty publikacji nowego rozdziału. Potrzebuję chwili na "ogarnięcie" się oraz tego, co mnie tu przez tak długi czas ominęło. Niemniej takowy się pojawi.
W międzyczasie nadrobię wszelkie zaległości, niewykluczonym są także małe (a może duże?) zmiany w szacie graficznej i innych szczegółach.
Na chwilę obecną to by było na tyle. Dodam jeszcze, że poszperam w poszukiwaniu choćby krzty odwagi i... przyjmę na klatę wszystko, co macie mi do powiedzenia.
Pozdrawiam serdecznie, życzę udanego weekendu (już kwietniowego i już pięknego - o tyle, o ile pierwsze określenie dotyczy nas wszystkich, o tyle drugie może się różnić, także do życzeń dodaję równie dużo słońca, co widzę za oknem). :)
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
haa, to mi się podoba! Czekamy :)
OdpowiedzUsuńNo nareszcie! Bardzo się cieszę, że wracam, kochana! ;* Czekam na rozdział. ;D
OdpowiedzUsuńA ja powiem tylko tyle: <3
OdpowiedzUsuń((Powinnam już po takim czasie nauczyć się pisać komentarze od razu po przeczytaniu, ale cóż, lepiej późno niż wcale)) Rozumiem brak czasu i separacje z blogami, czasem nie ma się głowy napisać komentarza a co dopiero rozdziału, więc ja nie mam żadnych pretensji ;) Za to bardzo się cieszę, że dałaś znak życia i można czekać na coś nowego. Oby ten czas gdzieś się znalazł. I jeszcze raz: Weny!
OdpowiedzUsuń